در میان دین باوران کفر ستیز، چهره محبوب قرن، فقیه تیزبین سیاست مدار، فیلسوف، عارف ژرف نگر، عالم متخلق و رهبر و بنیان گذار جمهوری اسلامی، حضرت امام خمینی رضوان الله علیه، از موقعیتی والا و ویژه برخودار است، زیرا روزها و ساعت ها و لحظه های عمر او، با مراقبه و محاسبه سپری شد و صدها آیه قرآن را مجسم ساخت و عینیت بخشید. در این مبحث به سیره عملی امام می پردازیم تا ره توشه ای برای عاشقان ماه رمضان باشد.

ماه رمضان ملاقات ممنوع

حضرت امام (ره) توجه ویژه ای نسبت به ماه رمضان داشته و بدین جهت، ملاقات های خودشان را در ماه رمضان تعطیل می کردند و به دعا و تلاوت قرآن و...می پرداختند. خودشان می گفتند: «خود ماه مبارک رمضان، کاری است ».[1]

تمام وقت در محضر قرآن و نیایش با معبود

یکی از یاران امام، در این باره گفته است: در این ماه، ایشان شعر نمی خواندند و نمی سرودند و گوش به شعر هم نمی دانند. خلاصه، دگرگونی خاصی متناسب با این ماه در زندگی خود ایجاد می کردند، به گونه ای که این ماه را، سراسر، به تلاوت قرآن مجید و دعا کردن و انجام دادن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپری می کردند.[2]ایشان، به هنگام سحر و افطار، بسیار کم می خوردند، به گونه ای که خادمشان فکر می کردند که امام، چیزی نخورده است! [3]حضرت امام رحمة الله علیه درباره رمضان چنین می سرایند:

پی نوشت ها:

[1] پا به پای آفتاب، ج 1، ص 286

[2] برداشت هایی از سیره امام خمینی( ره)، ج 3، ص 90

[3] همان، ص 89

[4] روزنامه جمهوری اسلامی، 20 / 11 / 64

[5] امام در سنگر نماز، ص 83 / هزار و یک نکته، حسین دیلمی، نکته 129

[6] هزار و یک نکته، حسین دیلمی، حبیب و محبوب، ص 53 / سیمای فرزانگان، ص 180

[7] سیمای فرزانگان، ص 159/ برداشت هایی از سیره امام خمینی(ره)، ج 3، ص 99

[8] برداشت هایی از سیره امام خمینی (ره)، ج 3، ص 132

[9] همان، ص 286

[10] هزار و یک نکته، حسین دیلمی، نکته 104 / جلوه ای از خورشید، ص 90

[11] برداشت هایی از سیره امام خمینی، ج 3، ص 126

[12] پا به پای آفتاب، ج 1، ص 270

[13]برداشت هایی از سیره امام خمینی، ج 3، ص 198

[14] همان، ص 7

[15] همان.

[16] پا به پای آفتاب، ج 1 ص 181